Gezonde en zorgzame stad

In Ronse is er een groeiend tekort aan huisartsen en tandartsen. Dat is een groot probleem. Nieuwe inwoners vinden geen huisarts meer met vrije plaatsen. Ronsenaars met tandpijn kunnen soms niet meer geholpen worden in de eigen stad. Ronsenaars stellen al vaker zorg uit dan de gemiddelde Vlaming, hierdoor komen ze uiteindelijk net vaker terecht in het ziekenhuis. Omdat kleine kwaaltjes uitgroeien tot zware medische problemen.

Om voor iedereen een toegankelijke zorg te garanderen, moet Ronse een eigen wijkgezondheidscentrum oprichten. Een wijkgezondheidscentrum is een multidisciplinaire groepspraktijk waar verschillende zorgverleners zoals huisartsen, kinesitherapeuten, verpleegkundigen, maatschappelijk werkers, diëtisten, tandartsen,… samen onder één dak werken. De samenstelling van het team kan verschillen per wijkgezondheidscentrum.

Een wijkgezondheidscentrum werkt binnen het forfaitair systeem. Dit betekent dat u als patiënt niet betaalt voor de raadplegingen of huisbezoeken. Het wijkgezondheidscentrum ontvangt immers per ingeschreven patiënt maandelijks een vast bedrag van het ziekenfonds. De patiënt moet zelf niks regelen en kan zonder geld naar de dokter. Vandaag kunnen al 500.000 Belgen terecht bij een wijkgezondheidscentrum, waar wacht Ronse op?

De wijkgezondheidscentra streven naar een hoge toegankelijkheid door zo veel mogelijk drempels weg te halen, financieel, maar ook cultureel en fysiek. Elk centrum staat voor een integrale benadering met aandacht voor lichamelijke, psychische en sociale aspecten. Een wijkgezondheidscentrum is een vereniging zonder winstoogmerk, is pluralistisch en doet niet mee aan de prestatiegeneeskunde. Zo een centrum kan dus veel betekenen voor de gezondheid van de Ronsenaars maar ook voor de arbeidsvoorwaarden voor het zorgpersoneel en artsen daar tewerkgesteld. Het is een moderne vorm van zorg.

De PVDA is de specialist wat betreft wijkgezondheidscentra. Onze dochterorganisatie ‘Geneeskunde Voor Het Volk’ baat er namelijk zelf 11 uit verspreid over heel België. PVDA Ronse wil samenwerken met de ‘Vereniging van Wijkgezondheidscentra’ om dit te realiseren in de Hermesstad.

Door aanhoudende personeelstekorten en problemen met de infrastructuur, heeft het Agentschap Zorg en Gezondheid woonzorgcentrum De Linde uit Ronse onder verhoogd toezicht geplaatst. De PVDA vraagt dat het stadsbestuur zich dan ook voorbereidt op het slechts mogelijke scenario: een gedwongen sluiting.

In zorgcentra waar er winst moet worden gemaakt, is de zorg minder gegarandeerd, dat is het logische gevolg van een privatisering. De PVDA gaat in tegen die winstlogica, op ouderenzorg maak je geen winst. Dat is respectloos.

Het verhoogde zorgtoezicht moet ons aanzetten tot actie. Wat als De Linde verplicht moet sluiten? Wat met de ouderen? Wat met het personeel? Wat met de families? De PVDA verwacht een noodplan 'ouderenzorg' in samenspraak met de vakbonden. Een herovername van de privé richting publieke dienstverlening mag hierbij geen taboe zijn.

De Ronsische stedelijke kinderopvang en het woonzorgcentrum zijn onder impuls van vooral N-VA en CD&V geprivatiseerd. Die privatisering bleek al snel een grove vergissing. Nog geen jaar na de overdracht door de stad Ronse aan Zorggroep Eclips stond ons woonzorgcentrum al op de zwarte lijst. Hierdoor is een verplichte sluiting niet meer uitgesloten. Er zijn al meermaals crèches gesloten in Vlaanderen, het kan ook met woonzorgcentra.

We moeten de zorg voor onze jongste inwoners garanderen. De stad moet voor voldoende inkomensgerelateerde opvangplaatsen instaan zodat alle baby’s en peuters tussen de 0 en 3 jaar verzekerd zijn van een opvangplek. Kwalitatieve en betaalbare kinderopvang is een voorwaarde voor een kansrijke toekomst voor kinderen en ouders. We deprivatiseren de kinderopvang en gaan voor een werkbare kindratio van maximaal zes kinderen per begeleid(st)er.

PFAS is de verzamelnaam voor meer dan 6.000 chemische stoffen waarin onder andere een combinatie van fluorverbindingen en alkylgroepen voorkomt. Ze komen niet van nature voor in het milieu. Het gebruik van enkele van deze stoffen is sinds 2006 aan banden gelegd door de EU.

PFAS zijn bestand tegen hoge temperaturen en zijn water-, vuil-, en vetafstotend. Daarom worden ze veel gebruikt in industriële toepassingen en consumentenproducten. Denk aan de antiaanbaklaag in pannen, cosmetica, textiel, brandblusschuim, schoonmaakmiddelen of smeermiddelen.

PFAS vormt een risico voor de volksgezondheid. Zo kunnen de stoffen het immuunsysteem beschadigen en kanker veroorzaken. Het hangt af van hoeveel u binnenkrijgt, hoe vaak en hoe lang. Dat verschilt dus sterk van persoon tot persoon.

De PFAS-problematiek in Ronse is groter dan gedacht. Dat blijkt uit een onderzoek van de Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij OVAM. In de omgeving van het Bruulpark en Cultuurcentrum De Ververij, zijn verhoogde waarden van de vervuilende stof gemeten. Het meest vervuilde stukje grond ligt tussen het Bruulpark en De Ververij. Op deze plaats stond tot voor kort een tankstation.

PVDA Ronse wil dat er een grootschalig gratis bloedonderzoek komt voor de buurtbewoners en (textiel)werknemers. Ook ex-werknemers kunnen bloedstalen laten nemen. Dit op vrijwillige basis en in samenspraak met de vakbonden en milieuorganisaties bekend met de problematiek.

We hebben reeds ervaring met dit soort bloedafnames in andere steden zoals Genk waar we samen hebben gewerkt met ‘Geneeskunde voor het Volk’. Die wetenschappelijke expertise kunnen we ook in Ronse aanwenden.

Ook moeten er bodemstalen kunnen worden aangevraagd voor private tuinen. We bekijken de noodzaak voor een grondige sanering. We nemen geen risico’s op kap van de gezondheid van de Ronsenaars.

Voor de PVDA is het duidelijk dat de historische vervuiler alle kosten op zich neemt voor de onderzoeken, stalen en het saneren. Zij moeten hun verantwoordelijkheid opnemen.